Spaugstofan er snilld

Nú loga bloggheimar af tepruskap, hræsni og tilbúnum siðapostula boðskap sem er þannig að hver sá sem mælir orð frá munni um hvað spaugstofan sé ömuleg og leiðinleg og búin að vera, ætti að skeina sér um munninn, þvílíkur er skíturinn sem vellur út.  Afsakið samt þessa lýsingu, en þannig er þetta bara.

Spaugstofan gerði stólpagrín að borgarstjóranum og það er bara allt í lagi. Það má gera grín af flestu en þegar gert er grín að minnihlutahóp þá rísa menn og konur bloggheima og blaðamenn (ekki mikið skárri) upp á afturfæturna og berja sér á brjóst. Samt er spaugstofan með mest áhorf á landinu. Horfa allir nema bloggarar, blaðamenn og aðrir kverúlantar á þáttinn?

Hélt ekki....Gott dæmi um grín sem er talið ok eru hinir stórgóðu Little Britain, þar sem þeir gera grín að geðsjúkum (Eeeh Eeeh eeeehhh), feitum, fötluðum (I want that one!), hommum og bara hverjum sem þeim dettur í hug. Þar eru stereotýpur sem og einstaklingar teknir fyrir, en enginn er að gráta í spjallþáttum sem fórnarlamb, eða hrópa á að spaugstofunni verð eytt. Menn bara taka gríninu og halda áfram.

Spaugstofan á þakkir skyldar fyrir að taka á því sem enginn annar þorði að gera. Minnast á bleika fílinn í borginni og láta alla sjá.  Af því að einhver á við geðræn vandamál að stríða, er það bannað að tala um það?

Geðræn vandamál, það má alveg deila um hver er klikkaður, borgarstjórinn nýji, eða gamli góði Villi, sem seldi sálina. Fyrsti dagur í embætti hjá þeim nýja og hann spreðar 600 milljónum og um leið setur fyrsta naglann í kistu verslunar í miðborginni. Er það ekki klikkun?

Hræsnarar!!!

Athugasemdir

[Gissur Örn (IP-tala skráð) 29.1.2008 kl. 14:39]

John Cleese sagði svo eftirminnilega að það væri ekkert það alvarlegt að ekki mætti gera grín að því.

Persónulega fannst mér gæjinn sem lék Ólaf F vinna leiksigur. Fyrstu augnablikin hélt ég að spaugstofumenn hefðu platað kallinn sjálfann til að gera grín með sér. Það hefði verið stór plús í kladdann hjá honum.

Fólk er orðið að nöldurskjóðum og vælukjóum. Tilgangur paródíu er að ýkja týpur og aðstæður og mér fannst þeir gera það bara ágætlega.

We have become a nation of crybabies sagði einhver snillingur um BNA fyrir ekki svo löngu síðan. Ísland er greinilega að bætast í þann vafasama hóp.

[Loopman, 29.1.2008 kl. 16:43]

Við stælum ameríku eins og við getum. Við étum sama mat, horfum á sömu þætti og stefnum í sama samfélag og er Bandaríkin....

Eftir að hafa búið í Evrópu kom ég heim og sá að við erum líkari könum en evrópubúum, sem er mjög sorglegt.